Uzależnienie to nałóg, w którym dominuje silna potrzeba spożycia określonych środków lub wykonania pewnej czynności. Istnieje wiele jego rodzajów i każdy z nich, może w sposób destrukcyjny wpłynąć na życie rodzinne. Co można zrobić w takiej sytuacji i gdzie szukać pomocy? Odpowiemy na to pytanie w poniższym artykule.
Co to jest uzależnienie?
Jest to niewątpliwie choroba, która trawi nie tylko osobę nią dotkniętą, ale również wszystkich z jej najbliższego otoczenia. Utrudnia prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie, w domu, w pracy oraz prowadzi do zaburzeń psychicznych, oraz fizycznych. Jak już wspomniano, uzależnienia mogą mieć różne formy (rodzinarodzinie.pl/kategoria/uzależnienia) i każde niesie za sobą wiele poważnych konsekwencji. Kłopoty finansowe, zawodowe, małżeńskie, trudności w wychowywaniu dzieci to tylko nieliczne przyczyny popadania w szkodliwy nałóg. Osoba uzależniona zrobi wszystko, aby zdobyć upragniony środek, który pozwoli zaspokoić „głód”, nie zważając na konsekwencje. Właśnie dlatego, najbardziej cierpi na tym rodzina.
Jakie rodzaje uzależnień?
Najnowsze badania wykazały, że najczęstszym trawiącym rodzinę nałogiem jest alkohol. Na drugim miejscu uplasował się hazard. To najbardziej destrukcyjne nałogi, jakie mogą dotknąć człowieka oraz jego najbliższych. Wyróżnia się dwa rodzaje uzależnień, fizyczne oraz psychiczne.
Uzależnienia fizyczne dotyczą niepohamowanej chęci spożycia określonej substancji, która ma przynieść pozorną ulgę w bólu i cierpieniu. Wielu nałogowców wmawia sobie, że np. wypicie lampki wina pomaga na bolącą głowę, stawy czy ułatwia zasypianie. Gdy próbują zerwać z nałogiem, odstawienie danej substancji powoduje nasilenie tych objawów.
Do takich środków zaliczane są:
- alkohol,
- papierosy,
- narkotyki,
- leki.
Podejmowana w tym zakresie terapia opiera się na detoksykacji, czyli odtruwaniu i oczyszczaniu organizmu ze szkodliwych substancji.
Z kolei uzależnienia psychiczne dotyczą wzmożonej i niekontrolowanej chęci sięgnięcia po daną używkę lub wykonanie określonej czynności. Nie dostarczenie lub niewykonanie danego działania, niesie za sobą różnorodne skutki fizjologiczne.
Najbardziej charakterystyczne cechy tego rodzaju uzależnienia to:
- oszukiwanie siebie oraz bliskich,
- usprawiedliwianie i szukanie wytłumaczenia dla nałogu,
- nieustająca potrzeba zażycia danego środka,
- brak siły i motywacji do podjęcia walki.
Rodzina staje się niejako współuzależniona. To cena, jaką płaci, będąc w stanie wiecznego stresu i nieustannie przeżywając ból i cierpienie z powodu nałogu bliskiej osoby. To życie w ciągłym napięciu, które odbija się zarówno na zdrowiu psychiczny, jak i fizycznym. Dominuje pogorszony nastrój, przygnębienie, niska samoocena, nałogowe zachowania jak obsesyjne jedzenie, zakupy itp. Dochodzi także do zaburzeń psychosomatycznych jak bóle głowy, mięśni itp. Zatem specjalistycznej pomocy potrzebuje nie tylko sam uzależniony, ale również jego rodzina.
Jak radzić sobie z uzależnieniem i gdzie szukać pomocy?
Najważniejszym elementem mającym pomóc w walce z nałogiem jest terapia. Istnieją zarówno placówki otwarte, jak i zamknięte. Osoby uzależnione oraz ich najbliżsi mogą skorzystać z pomocy na rzecz NFZ w poradni, ośrodku dziennym, przychodni oraz w szpitalu.
Korzystając z pomocy psychiatry w poradni, nie jest wymagane skierowanie. W poradni zdrowia psychicznego można zasięgnąć porady psychiatry, otrzymać pełną diagnozę psychologiczną oraz skorzystać z sesji psychoterapeutycznych. W uzasadnionych przypadkach przysługuje również prawo do bezpłatnych wizyt domowych lub możliwość skorzystania z transportu sanitarnego. W poradni leczenia uzależnień terapii poddawane są osoby uzależnione od alkoholu, hazardu oraz środków odurzających. Każdy zgłaszający się po pomoc pacjent, ma prawo do bezpłatnych porad lekarskich.
W ośrodku dziennym leczeniu poddawane są osoby, które nie mogą podjąć terapii w poradni, ale nie wymagają pobytu w szpitalu. W trakcie pobytu w takim ośrodku pacjent poddawany jest specjalistycznym badaniom diagnostycznym, przeprowadzane są konsultacje, podawane niezbędne leki oraz dostosowywana jest określona w danym przypadku dieta.
W szpitalu przebywają z kolei osoby, które muszą pozostawać pod stałą obserwacją i opieką lekarską. Pacjent przyjmowany jest na podstawie skierowania od lekarza lub na mocy postanowienia sądu. Przyjęcie do szpitala wymaga pisemnej zgody chorego, natomiast w przypadku osoby małoletniej, bądź ubezwłasnowolnionej konieczna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. Pacjent poddawany jest serii potrzebnych badań oraz terapii, a jego rodzina ma zagwarantowane wsparcie edukacyjno-konsultacyjne.
