Autor: Ewa Konieczny

Karmienie piersią jest najlepszym sposobem żywienia nowonarodzonego dziecka. Według WHO wyłączne karmienie piersią powinno trwać do ukończenia przez dziecko 6. miesiąca życia. Następnie zaleca się kontynuację karmienia piersią do ukończenia drugiego roku życia dziecka lub dłużej, przy jednoczesnym wprowadzaniu pokarmów uzupełniających​. Jak zatem powinno wyglądać karmienie piersią w praktyce?

Jak często karmić piersią?

Karmienie piersią jest bardzo indywidualną kwestią i różni się w zależności od potrzeb zarówno matki, jak i dziecka. Zazwyczaj zaleca się karmienie „na żądanie”, co oznacza karmienie dziecka, kiedy tylko wydaje się być głodne. W pierwszych tygodniach życia może to oznaczać karmienie co 2-3 godziny, a nawet częściej. Oczywiście zdarza się, że z jakiegoś powodu taki sposób żywienia dziecka jest niemożliwy. Zatem kiedy nie można karmić piersią? Może tak być w sytuacji, gdy matka dziecka musi zostać poddana leczeniu, a przyjmowane przez nią leki mogłyby przedostać się do mleka i zaszkodzić dziecku.

Jeszcze kilkanaście lat temu panowało przekonanie, że nie należy przystawiać dziecka do piersi częściej niż co 3 godziny. Dziś jednak wiadomo już, że jest to błąd, który może prowadzić nawet do zaburzenia laktacji, a w konsekwencji do utraty pokarmu przez matkę. Ponadto sztuczne wydłużanie przerw między karmieniami powoduje, że dziecko jest głodne, płacze, co wywołuje duży stres w matce i może mieć bardzo przykre skutki dla obojga.

Jak długo powinno trwać jedno karmienie?

Czas trwania jednego karmienia piersią może być różny dla każdej pary matka-dziecko i może się zmieniać w zależności od wielu czynników, takich jak wiek dziecka, efektywność ssania, poziom mleka matki i indywidualne potrzeby dziecka. W pierwszych tygodniach życia noworodki mogą karmić się od 15 do 20 minut na każdej piersi, ale niektóre mogą potrzebować więcej czasu, a inne mniej. Ważne jest, aby pozwolić dziecku karmić się tak długo, jak wydaje się być zainteresowane i aktywnie ssie. Z czasem, gdy dziecko staje się bardziej wydajne w ssaniu, jedno karmienie może trwać krócej, czasami tylko 5-10 minut na piersi. Niektóre dzieci będą wciąż potrzebowały dłuższego czasu, zwłaszcza podczas wzrostu zapotrzebowania na pokarm (tzw. okresy wzmożonego zapotrzebowania).

Jak często karmić piersią w nocy?

Podobnie jak w dzień, także w nocy zalecane jest karmienie “na żądanie”. Oznacza to, że należy przystawić dziecko do piersi gdy tylko wykazuje oznaki głodu, takie jak ssanie palców, cmokanie ustami, czy niepokojenie się. W wyjątkowych przypadkach, takich jak urodzenie dziecka przed terminem lub niska waga urodzeniowa noworodka, zaleca się, aby wybudzać je na karmienie przynajmniej co 3 godziny, nawet jeśli samo nie będzie dawało oznak głodu.

Karmienie dziecka na “żądanie”, a także częste przystawianie malucha do piersi, zwłaszcza w pierwszych tygodniach jego życia, jest istotne ze względu na budującą się więź między nim a mamą, ale nie tylko. Takie podejście pomaga utrzymać laktację na odpowiednim poziomie, a także zapewnić odpowiedni przyrost wagi dziecka. A jakie są Wasze wspomnienia dotyczące tych pierwszych tygodni z niemowlęciem? Czy macie jakieś rady dotyczące karmienia dla innych mam?

Karmienie piersią nie zawsze przychodzi młodym mamom łatwo i bez wysiłku. Ból, dyskomfort i poranione brodawki to niestety częste dolegliwości, z którymi mierzą się kobiety na początku przygody z karmieniem. Jeśli interesują Cię najczęstsze problemy dotyczące laktacji, czytaj dalej!

Błędna technika karmienia dziecka

Jednym z najczęstszych problemów dotyczących laktacji jest błędna technika karmienia malucha. Dobrze jest więc wiedzieć, jak prawidłowo przystawiać do piersi dziecko, by uniknąć nieprzyjemnych skutków złej pozycji i sposobu przystawiania do piersi. Najprostszym sposobem na upewnienie się, że dziecko jest ułożone w prawidłowej pozycji jest sprawdzenie czy ucho i biodro bobasa ułożone są w jednej linii, a także czy czubek nosa wraz z brodą dotykają piersi. Ważny jest również rytm ssania, który powinien być miarowy i regularny, a połknięcia słyszalne.

Mało pokarmu problemem podczas laktacji

Kolejnym problemem, który często występuje podczas laktacji, jest wrażenie, że w piersiach jest zbyt mało mleka, do nakarmienia dziecka. Taka sytuacja nazywa się pozornym niedoborem pokarmu i występuje bardzo często. Będąc w takiej sytuacji, należy dobrze obserwować malucha. Jeśli dziecko przybiera na wadze, nie ma powodów do zmartwień. Faktyczny brak pokarmu występuje bardzo rzadko i dotyka małego odsetka kobiet.

Bolące i poranione brodawki podczas laktacji

Omawiając temat problemów związanych z laktacją, nie można nie wspomnieć o bolących, a często nawet i poranionych brodawkach, z którymi zmaga się wiele kobiet. Najczęściej ta nieprzyjemna dolegliwość jest następstwem nieprawidłowego przystawiania dziecka do piersi, dlatego tak ważne jest, żeby nauczyć się karmienia, a w razie problemów czy wątpliwości zgłosić się do swojej położnej lub doradczyni laktacyjnej. Ból brodawek wynikać może również z naturalnego przystosowywania się piersi do karmienia. Jeśli sutki nie są poranione,a ból mija wraz z wypływem pokarmu, nie ma powodów do obaw. Jest to etap przejściowy, który niedługo minie.

Wystąpienie kryzysu laktacyjnego

Częstą przypadłością w czasie karmienia piersią jest tzw. kryzys laktacyjny, Jest to sytuacja, w której maluch sprawia wrażenie nieustannie głodnego. Najczęściej występuje ona pomiędzy 3 a 6 tygodniem życia malucha i w okolicach 3, 6 i 9 miesiąca. Na kryzys laktacyjny wpływa wiele czynników, a główne z nich to zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety i wzrost apetytu dziecka, które przechodzi skok rozwojowy i może domagać się piersi co chwila. Warto pamiętać, że jest to etap, który minie, a dopóki dziecko odpowiednio przybiera na wadze i nie okazuje żadnych innych niepokojących objawów, nie ma się czym martwić. Ponadto stres także może hamować laktację, dlatego ważne jest, by mamy dbały o swój spokój.

Zapalenie piersi przy laktacji

W sytuacji, kiedy piersi nie będą właściwie opróżniane, lub gdy pokarm zostanie w nich przetrzymany zbyt długo, może dojść do zastoju pokarmu lub zapalenia gruczołu piersiowego. Piersi stają się wówczas twarde, nabrzmiałe, a mleko nie chce z nich wypływać. Niestety jest to związane z dyskomfortem i ogromnym bólem. Najlepszym ratunkiem w takiej sytuacji jest częste przystawianie malucha do piersi, stosowanie ciepłych okładów ułatwiających wypłynięcie pokarmu, a po karmieniu schładzanie ich żelowymi kompresami, lub liści kapusty, dzięki czemu mama może odczuć ulgę.

Nie ulega wątpliwości, że kryzys laktacyjny jest jednym z największych problemów związanych z karmieniem piersią u młodych mam. Kobiety często obwiniają się o brak pokarmu, a zmiana w zachowaniu dzieci, tylko utwierdza je w przekonaniu, że nie są w stanie nakarmić własnej pociechy. Dzisiaj omówimy temat laktacji i kryzysu, który związany jest z karmieniem. Zapraszamy do lektury.

Czym jest kryzys laktacyjny?

Kryzys laktacyjny to zmniejszenie się ilości pokarmu w piersiach. Najczęściej zjawisko to łączy się ze zmianą zachowania dziecka, które staje się płaczliwe, szybko się denerwuje i wydaje się, że jest non stop głodne. Zazwyczaj kryzys laktacyjny występuje pomiędzy 6 a 9 tygodniem życia dziecka i później w okolicach 3,6 oraz 9 miesiąca. Co ważne, jeśli piersi po pewnym czasie przestają być nabrzmiałe, a stają się miękkie, nie oznacza to, że nagle zrobiły się puste. Po prostu organizm przystosował się do nowej sytuacji, a pokarm i tak produkowany jest na bieżąco.

Skąd się bierze kryzys związany z karmieniem

Kryzys laktacyjny mocno związany jest ze zmianami, które zachodzą u dziecka. W trakcie tzw. skoków rozwojowych maluchom zwiększa się zapotrzebowanie nie tylko na pokarm, ale również na bliskość mamy. I właśnie dlatego, że dzieci tak często domagają się piersi, młode mamy zarzucają sobie, że nie są w stanie nakarmić dziecka. Często jednak nie chodzi o jedzenie, a samo bycie przy mamie, które naturalnie uspokaja bobasa.

Czy dokarmiać dziecko podczas kryzysu laktacyjnego?

Wiele mam, borykających się z problemami laktacyjnymi, w pośpiechu łapie za butelkę i dokarmia pociechę, chcąc jak najszybciej zaspokoić jego apetyt. Niestety, podanie mleka modyfikowanego najczęściej kończy się zakończeniem laktacji. Mimo że kryzys laktacyjny jest trudnym czasem zarówno dla mamy, jak i dziecka, naprawdę warto go przeczekać. Z doświadczenia wiemy, że nie jest to łatwe, jednak sytuacja najczęściej normuje się po kilku dniach, a korzyści z karmienia piersią są ogromne.

Jak przetrwać kryzys laktacyjny?

Przede wszystkim droga mamo, przystawiaj dziecko do piersi najczęściej, jak to tylko możliwe. Nie dość, że sama czynność uspokaja malucha, to jeszcze wzmaga to laktację. Dbaj o właściwe nawodnienie swojego organizmu. W przypadku wystąpienia kryzysu laktacyjnego, picie minimum 2 litrów wody dziennie, jest bardzo ważne. Dodatkowo nie można zapominać o zdrowej i zbilansowanej diecie. Warzywa, owoce, dobrej jakości ryby i chude mięso to podstawa. Ważny jest również odpoczynek. I tak, wiemy, że nie jest o niego łatwo, mając w domu niemowlaka, jednak chwila dla siebie jest mamom bardzo zalecana.

Kryzys laktacyjny to trudny czas, jednak na całe szczęście nie trwa długo. Warto korzystać z pomocy najbliższych i kiedy tylko to możliwe to pozwolić sobie na chwilę dla siebie, która może być zbawienna dla samopoczucia młodej mamy. Zdecydowanie dobrze jest pamiętać, że kryzys laktacyjny to stan przejściowy i warto go przetrwać, ponieważ karmienie piersią jest najlepszym sposobem karmienia malucha.